Na 2,5 uur op Utrecht cs gewacht te hebben ging er eindelijk een trein naar Amersfoort. Dus kwam ik pas om half 2 aan op mijn stage. Ik kon nog 1 les geven.
We gaan verder met de instrumenten luisteren. Ik had al gezien dat alle jongens die vaak klieren helemaal achteraan zaten naast elkaar. Maar ik dacht ik kijk wel hoe het gaat.
Tijdens de luisterfragmenten luistert de klas redelijk. De blaasintrumenten vinden ze moeilijk en allemaal op elkaar lijken waardoor ze veel gaan kletsen. Bij de saxofoon hadden we 2 fragmenten hierdoor onstond er wat verwarring waar we nou waren. Dit had ik beter van te voren kunnen zeggen.
Ik merk dat ik de jongens achterin er niet echt bij betrek waarschijnlijk omdat ik het niet durf hi. Maar ik geef ze uiteindelijk maar gewoon weer niewe plaatsen. Er moeten er twee naar voren komen zitten en de andere opschuiven.
Dan de snaarinstrumenten. Die verliepen veel beter en dus ook veel sneller. De klas was nu ook veel meer erbij betrokken.
Aan het einde mogen ze nog wat vertellen over hun eigen instrument. Ze willen niet echt. Ik heb wat geprobeerd er uit te krijgen. Maar daar had ik van te voren echt beter over na moeten denken. Zodat ik het ze meer op hun gemak had kunnen stellen en het meer uit had kunnen bouwen.
Tot slot gingen we nog een liedje zingen wat ze in het begin van het jaar al een keer gedaan hadden. Ik dacht ze kennen het dus laat maar horen. Maar het was toch beter geweest om het eerst voor te zingen. Altijd voorzingen!! Ze eerst laten luisteren.
Ze kennen het nog erg goed, maar ik heb niet meer op eventuele foutjes kunnen letten die er zo ingeslopen zijn doordat ik het steeds alleen maar in zijn geheel zong.
Omdat ze het goed kenden wilde ik wisselzang tussen de jongens en de meisjes doen. De meisjes zingen zeer goed, maar de jongens niet. Ik legde alleen niet de link dat dit wel eens kon komen doordat ze niet bij elkaar in de buurt stonden en zich niet op hun gemak voelden. Ze waren namelijk de hele les al wat onrustig en daar dacht ik dus alleen maar aan. Gelukkig zei Dorien dat ik ze even bij elkaar moest zetten. Het ging gelukkig al veel beter. Op zo'n moment moet je ze echt positief benaderen. Dit deed ik een beetje maar ik zat voor mezelf al een beetje in het niet doen en stop daarmee en blabla dus dat lulkte niet helemaal.
Ik merkte dat ik op veel momenten iets op een bepaalde manier wilde zeggen maar daar gewoon nog niet de juiste woorden voor heb. Ik merk echt dat ik heel beperkt ben in de manieren om iets te zeggen.
En verder moet ik sommige dingen beter gaan voorbereiden.
En ze positief stimuleren.
En het laatste leerpuntje is dat ik ze echt alles uit moet leggen van te voren en niks nieuws meer tussendoor moet vertellen. En het desnoods 4x zeggen zo duidelijk en simpel mogelijk. Zodat er tussendoor niet steeds verwarring onstaat over wat ze nou moeten doen of hoeveel luisterfragmenten ze gaan horen enz.
zondag 25 mei 2008
donderdag 15 mei 2008
Woensdag 16 april
Myrthe en ik stapten vrolijk de bus in, totdat mijn telefoon ging. Dorien belde waar we bleven want de les begon al. Het was die dag namelijk een 50 min rooster ipv 70 min. Hoe dom kan je zijn, haha, we hadden er gewoon allebei niet aan gedacht dat onze les die het 3e uur begint natuurlijk eerder begint. Maar goed niks aan te doen.
Myrthe ging in deze klas haar liedje verder afmaken. Dus ik had gelukkig even tijd om op adem te komen.
De volgende klas gingen we een sfeeropdracht doen. We hadden drie verschillende soorten muziekvoorbeelden. Eerst mochten ze bij elk voorbeeld opschrijven wat voor sfeer het opriep. Dit ging heel goed. Ze luisterden aandachtig en konden goed een aantal sferen omschrijven. Bij het laatste fragment, een fragment uit de lord of the rings werden ze wat onrustig. Dorien zei: hier zie je dus hoe gevoelig ze zijn voor een bepaalde sfeer. Goed om op te merken!
Daarna mogen ze bij elk fragment een verhaaltje bedenken. Eerst onstaat er wat gepraat omdat ze het niet helemaal snappen. Dus toen mochten ze nog vragen stellen als ze iets wilde weten en verder moest het stil zijn. Al gauw was het duidelijk en konden ze aan de slag.
Er kwamen de meest leuke, mooie, grappige, vage verhalen naar boven. Ze luisterden goed naar elkaars verhalen en het ging eigenlijk gewoon wel goed. Doordat ik merkte dat het goed liep kon ik ook wat meer ontspannen dan sta je ook veel zekerder en blijer voor de klas haha.
Na de les kwam er een leerling na ons toe: jullie zijn veel zekerder als je met zn tweeen lesgeeft, en het was een leuke les! jippie :)
En zonder dat we het doorhadden hadden we gewoon een hele les gegeven:)
Bij de volgende klas begonnen we met zingen. Bij het inzingen waren ze wat onzeker omdat Myrthe het op een andere manier deed dan wat Dorien altijd doet. Hier moesten ze even aan wennen. De jongens achteraan waren al meteen heel storend. En die spraken we daar dan ook op aan.
Het zingen ging goed, de stappen waren duidelijk voor ze en ze deden goed mee. Dorien vertelde achteraf dat een paar leerlingen het nummer gedownload hadden die kenden het het lied nud dus al heel goed.
De jongens achteraan blijven klieren. Dorien had al subtiel aangegeven dat ik ze best vooraan mocht zetten. Maar ik durfde die stap niet te nemen.
Daarna de sfeeropdracht.
De jongens blijven onrustig en ik had nu alle moed verzamelt en ze eindelijk vooraan gezet.
De klas luisterde goed naar de fragmenten en konden de sferen ook goed omschrijven.
Ook al zitten de jongens nu vooraan ze blijven klieren maar nu kan je er gemakkelijk persoonlijk wat van zeggen.
Bij het bespreken van de verhaaltjes willen ze eerst niet vertellen. Blijkbaar voelen ze zich niet helemaal zeker of veilig. Gelukkig komen ze even later op gang.
Je merkt dat er per klas echt een duidelijke verschillende sfeer is en dat ze gewoon anders zijn. De ze klas had deze opdracht ook al een keer gedaan en daarom waren ze ook wat minder enthousiast.
Na de les hadden we samen met Dorien nog even met de jongens gepsroken over wat ze van hun eigen gedrag vonden. En een afspraak gemaakt voor de volgende les.
Myrthe ging in deze klas haar liedje verder afmaken. Dus ik had gelukkig even tijd om op adem te komen.
De volgende klas gingen we een sfeeropdracht doen. We hadden drie verschillende soorten muziekvoorbeelden. Eerst mochten ze bij elk voorbeeld opschrijven wat voor sfeer het opriep. Dit ging heel goed. Ze luisterden aandachtig en konden goed een aantal sferen omschrijven. Bij het laatste fragment, een fragment uit de lord of the rings werden ze wat onrustig. Dorien zei: hier zie je dus hoe gevoelig ze zijn voor een bepaalde sfeer. Goed om op te merken!
Daarna mogen ze bij elk fragment een verhaaltje bedenken. Eerst onstaat er wat gepraat omdat ze het niet helemaal snappen. Dus toen mochten ze nog vragen stellen als ze iets wilde weten en verder moest het stil zijn. Al gauw was het duidelijk en konden ze aan de slag.
Er kwamen de meest leuke, mooie, grappige, vage verhalen naar boven. Ze luisterden goed naar elkaars verhalen en het ging eigenlijk gewoon wel goed. Doordat ik merkte dat het goed liep kon ik ook wat meer ontspannen dan sta je ook veel zekerder en blijer voor de klas haha.
Na de les kwam er een leerling na ons toe: jullie zijn veel zekerder als je met zn tweeen lesgeeft, en het was een leuke les! jippie :)
En zonder dat we het doorhadden hadden we gewoon een hele les gegeven:)
Bij de volgende klas begonnen we met zingen. Bij het inzingen waren ze wat onzeker omdat Myrthe het op een andere manier deed dan wat Dorien altijd doet. Hier moesten ze even aan wennen. De jongens achteraan waren al meteen heel storend. En die spraken we daar dan ook op aan.
Het zingen ging goed, de stappen waren duidelijk voor ze en ze deden goed mee. Dorien vertelde achteraf dat een paar leerlingen het nummer gedownload hadden die kenden het het lied nud dus al heel goed.
De jongens achteraan blijven klieren. Dorien had al subtiel aangegeven dat ik ze best vooraan mocht zetten. Maar ik durfde die stap niet te nemen.
Daarna de sfeeropdracht.
De jongens blijven onrustig en ik had nu alle moed verzamelt en ze eindelijk vooraan gezet.
De klas luisterde goed naar de fragmenten en konden de sferen ook goed omschrijven.
Ook al zitten de jongens nu vooraan ze blijven klieren maar nu kan je er gemakkelijk persoonlijk wat van zeggen.
Bij het bespreken van de verhaaltjes willen ze eerst niet vertellen. Blijkbaar voelen ze zich niet helemaal zeker of veilig. Gelukkig komen ze even later op gang.
Je merkt dat er per klas echt een duidelijke verschillende sfeer is en dat ze gewoon anders zijn. De ze klas had deze opdracht ook al een keer gedaan en daarom waren ze ook wat minder enthousiast.
Na de les hadden we samen met Dorien nog even met de jongens gepsroken over wat ze van hun eigen gedrag vonden. En een afspraak gemaakt voor de volgende les.
Abonneren op:
Posts (Atom)